ASU Tesisi Sıvı Gazı aşağıdaki Yedi Adımda üretir:

1.Sıkıştırılmadan önce hava tozdan ön filtreden geçirilir.

2. Hava sıkıştırılır ve nihai dağıtım basıncı, geri kazanımlar ve ürünlerin akışkan durumu (gaz veya sıvı) tarafından belirlenir. Tipik basınçlar 5 ila 10 bar arasında değişir. Hava akımı, ASU'nun verimliliğini artırmak için farklı basınçlara da sıkıştırılabilir. Sıkıştırma sırasında su, kademeli soğutucularda yoğunlaştırılır.

3. Proses havası genellikle, kalan su buharını ve kriyojenik ekipmanın donmasına ve tıkanmasına neden olabilecek karbondioksiti gideren bir moleküler elek yatağından geçirilir. Moleküler elekler genellikle havadaki gaz halindeki hidrokarbonları gidermek için tasarlanır, çünkü bunlar daha sonraki hava damıtma işleminde patlamalara yol açabilecek bir sorun olabilir. Moleküler elek yatağının yenilenmesi gerekir. Bu, dönüşümlü olarak çalışan ve kuru, birlikte üretilen atık gazı suyu ayrıştırmak için kullanan birden fazla ünite kurularak yapılır.

4. Proses havası, entegre bir ısı eşanjöründen (genellikle plakalı kanatlı bir ısı eşanjörü) geçirilir ve ürün (ve atık) kriyojenik akımlarına karşı soğutulur. Havanın bir kısmı sıvılaştırılarak oksijen açısından zengin bir sıvı oluşturulur. Kalan gaz azot açısından daha zengindir ve yüksek basınçlı (HP) bir damıtma kolonunda neredeyse saf azota (genellikle < 1ppm) damıtılır. Bu kolonun kondansatörü, oksijen açısından daha zengin akımın bir valf boyunca veya bir Genişletici (ters kompresör) aracılığıyla daha da genişletilmesiyle elde edilen soğutma gerektirir.

5 Alternatif olarak, kondansatör, ASU saf oksijen üretirken, düşük basınçlı (LP) bir damıtma kolonunda (1,21,3 bar abs'de çalışan) bir yeniden kazan ile ısı alışverişi yapılarak soğutulabilir. Sıkıştırma maliyetini en aza indirmek için, HP/LP kolonlarının birleşik kondansatörü/yeniden kazanı yalnızca 1-2 derece Kelvin sıcaklık farkıyla çalışmalı ve plaka kanatlı lehimli alüminyum ısı eşanjörleri gerektirir. Tipik oksijen saflıkları %97,5 ile %99,5 arasında değişir ve maksimum oksijen geri kazanımını etkiler. Sıvı ürünler üretmek için gereken soğutma, basınçlı havayı doğrudan düşük basınçlı kolona besleyen bir genleştiricideki JT etkisi kullanılarak sağlanır. Bu nedenle, havanın belirli bir kısmı ayrılmamalı ve düşük basınçlı kolonun üst kısmından atık akım olarak çıkmalıdır.

Argonun kaynama noktası (standart koşullarda 87,3 K), oksijenin (90,2 K) ve nitrojenin (77,4 K) kaynama noktası arasında yer aldığından, argon düşük basınç kolonunun alt kısmında birikir. Argon üretildiğinde, düşük basınç kolonundan buhar tarafı çekimi yapılır.

Argon konsantrasyonunun en yüksek olduğu kolon. Argon, istenen saflığa ulaşana kadar rektifiye eden başka bir kolona gönderilir ve buradan sıvı, LP kolonundaki aynı yere geri döndürülür. Çok düşük basınç düşüşlerine sahip modern yapılandırılmış dolguların kullanımı, 1 ppm'den daha düşük argon saflıklarını mümkün kılar. Gelen argon miktarının %1'inden azında argon bulunmasına rağmen, hava argon kolonu, argon kolonunda gereken yüksek geri akış oranı (yaklaşık 30) nedeniyle önemli miktarda enerji gerektirir. Argon kolonunun soğutulması, soğuk genleştirilmiş zengin sıvı veya sıvı nitrojen ile sağlanabilir.

7 Son olarak, gaz formunda üretilen ürünler gelen hava ile ortam sıcaklıklarına ısıtılır. Bu, moleküler elek yataklarının geçişinden kaynaklanan bozulmalara karşı dayanıklılık sağlayan, özenle tasarlanmış bir ısı entegrasyonu gerektirir. Ayrıca, başlatma sırasında ek harici soğutma da gerekebilir.